Cairns to Townsville

Zaterdag 4 januari 2014
Na een uurtje wifi (gekocht), lopen we nog langs de winkeltjes in Cairns. De meesten zijn dicht, maar de 'nightmarkets' zijn uiteraard nog open.
We hebben trek, maar wederom geen zin in Aziatisch. Gisteren tussen de locals gegeten, nu nemen we een kleine pizza. Er is zowaar bediening. Zijn we niet gewend!
We lopen naar huis en een drukke 'party sightseeing bus' (de rode hop on hop off) rijdt langs en we hebben het vermoeden dat deze stopt bij The Woolshed. En inderdaad.
We besluiten om toch ook even naar binnen te gaan. Even kijken waar Hinke dan op de tafels stond 14 jr geleden.
Er is weinig veranderd (ze staan direct na het eten op de tafel. De borden zijn nog niet weg). Op de tafel dansen wordt duidelijk aangegeven als eigen risico, haha.
We worden oud (?!), krijgen onze halve liter niet eens op en houden het voor gezien in The Woolshed.
We gaan inpakken...
Morgenochtend uitchecken, maar eerst nog even lezen, dagboekje bijwerken op ons terras. We zien geen locals, maar horen alleen een gitaar. Zou het weer een rustige nacht worden?
Zondag 5 januari
Wederom een rustige en goede nacht gehad. We hadden een wekker om 8.30 gezet, maar zijn al wakker.
Ontbijten en uitchecken. We hebben een reis van ruim 500 km voor de boeg.
De auto is ruim, maar helaas niet ruim genoeg voor beide koffers. Koffers op de achterbank dan maar en onze voorraad drank (ook water!) in de achterbak.
Na onze tocht van gisteren door de bergen zien we dat er al een kwart tank doorheen is! Zuipt deze auto zo veel of heeft hij een kleine tank?
We zijn zwaar beladen (koffers a 45 kg en vochtvoorraad van 20 kg) en de meter loopt steeds verder naar beneden....
We rijden lange redelijk vlakke stukken, maar metertje gaat hard naar beneden. We besluiten om airco tikje lager te doen. Wellicht helpt het. Benzineprijs is hier redelijk gelijk overal, $1,59. We hebben in Sydney nog in de krant gelezen dat men in Queensland de pompprijzen omhoog heeft gegooid vanwege het vakantieseizoen. Normaal zou het $1,30 zijn?
We rijden vanuit Cairns de Bruce Highway op, de national 1. Deze gaat door naar Sydney.
Op naar Townsville, als we moe worden stoppen we eerder. Maar dat is het doel.
Het rijden gaat goed. Af en toe gaat de ruitenwisser aan ipv richtingaanwijzer. Hinke heeft behoefte om linkervoet te gebruiken bij het remmen, maar dat hoeft niet bij een automaat. Ff wennen, maar aan het links rijden zijn we weer heel snel gewend. Af en toe roepen naar elkaar: korte bocht, lange bocht.
Door de bananenplantages en suikerrietvelden vervolgen we onze weg. Wat is het mooi!
Na Innisfail gaan we van 'bruce' (A1 naar Sydney) af en buigen naar Mission Beach. Het is inmiddels wel tijd voor lunch en ons fruit eten we al lopend over het strand. Nog steeds is het niet toegestaan te zwemmen vanwege die kwallen.
Wederom uitgestorven en al lopend zien we allemaal bizarre balletjes zand op het strand. We bedenken maar dat de krabbetjes deze gemaakt hebben, een andere verklaring hebben we niet.
Verder dan holiday appartments, postkantoor, dure huizen en wat winkeltjes heeft Mission Beach niet te bieden. Het is zondag en weinig leven. Prachtig strand, ja zeker, maar we rijden verder.
We komen kilometers lang niemand tegen. We zijn alleen op de weg, die uitzichtloos lijkt. Heel gek, maar bijzonder. De 'snelweg' is overigens maar 1 baan met tegenliggers, maar die zien we dus niet veel.
Wel zien we de gevolgen van bushfires (kilometers met verbrande bomen of restjes daarvan) en cycloon Yassi. Yassi heeft enorm veel schade aangericht aan de bossen en het regenwoud, vergelijkbaar met schade van Katrina in USA, wordt ons verteld. Heel bizar en vooral zonde.
Onderweg worden we continu gewaarschuwd voor overstekende Cassawarries, die rare vogels die lijken op emus. Ze zijn belangrijk voor het behoud van het regenwoud, maar in het wild hebben we ze nog niet gezien.
Naast Cassawarries zijn overstromingen hier een groot gevaar. We leven nog in het begin van het regenseizoen, maar tijdens hoogtij zijn de wegen waar wij nu op rijden voorzien van een behoorlijke laag water.
We stoppen bij Hinchbrook, een look out met een fantastisch uitzicht op het eiland en het regenwoud. Benen strekken, foto's maken en wisselen van chauffeur. Townsville is nog slechts 160 km. Maximum snelheid is hier 100, op sommige plekken zelfs 80. De snelweg gaat door de dorpjes heen: Caldwell, Ingham. Echt zondag, alles is dicht.
Als we aankomen in Townsville, gaat het zoeken naar een slaapplek beginnen....
Weinig b&bs of hostels te bekennen. We lopen hotel binnen, aan het strand. $125 voor alleen een kamer, verder niets. Hmmm..... Huiswijn is McPherson, oude werk van Hinke, toevallig! Maar toch gaan we weg.
We lopen verder, maar komen er al snel achter dat goedkoop hier geen mogelijkheid is.
Het is warm, vochtig, we willen douchen en een biertje of wijntje. Maar we lopen vol goede moed het dorp door. Veel 'no vacany' maar we zien iets. Niet duur en alles voor ons zelf, incl. keuken. Townsville holiday apartments it is!
Renske doet de deur open en het eerste wat ze zegt is: 'kunnen we hier niet langer blijven?'
Het appartement is te mooi! Bedden zijn goed, het is schoon, van alle luxe voorzien!
Omdat er toch een keuken in zit, gaan we boodschappen doen bij Woolworths (vis voor 2 pers. $ 2,20!!) en koken zelf. Uiteten is hier niet te betalen. Bespaard op eten, dan maar iets meer voor een bedje (en ook daar zijn we trots op, we hebben niet de duurste locatie, maar in onze ogen wel een van de beste).
Hewitt heeft brisbane gewonnen (jee!) en we vernoemen onze auto naar hem: Hewy.
Wel moet Hewy minder drinken en het leven van een sportman aannemen.
Morgen verder rijden naar Airlie Beach, ook ca. 6 uur rijden.
Hotel is al geboekt, Airlie Beach Motor Lodge. Bij aankomst maar speuren naar boottochtje!

Liefs