Cairns

We zien dat onze verslagen nu wel volledig op de site staan! We weten ook waar het aan ligt, dus dat scheelt.
Voor de mensen die lappen tekst aan kunnen zonder alinea's, ons eerste verslag is ook bijgewerkt.
Maar goed, Cairns....
Ook de vlucht naar Cairns is helaas vertraagd. Tijdens het wachten zien we op het nieuws dat er een aantal incidenten zijn geweest afgelopen nacht in Sydney. Waaronder een jongen die nu vecht voor zijn leven omdat hij tussen een ruzie kwam. Het is gebeurd in Potts Point! Bij ons om de hoek!?
We komen om 13.30 lokale tijd aan (we hebben t/m Brisbane slechts 9 uur tijdsverschil met Nederland ipv 10.
We hebben nog geen onderdak, maar we nemen de shuttlebus naar de Esplanade. Deze ligt in het centrum en hier zouden we toch onderdak moeten kunnen vinden.
Veel eisen hebben we niet.... Betaalbaar, geen slaapzaal en een eigen badkamer zou mooi meegenomen zijn. Backpacken 2.0 haha.
Het wordt Hides Hotel. We blijven hier 3 nachten. Wederom prima plek voor die prijs en een eigen 'wasruimte' met wc en douche. (Hinke is inmiddels ook aan het wassen geslagen, alsof ze niet genoeg bij zich heeft?).
Koelkastje, tv en vanaf de kamer hebben we direct toegang tot een enorm gemeenschappelijk terras, maar we lijken een van de weinigen die er gebruik van maken.
Voorzien van ventilatoren, dus niet te warm en wel makkelijk om de was te drogen, haha.
De Ierse pub beneden en het pleintje met 'dorpsgekken' doen ons nog niets.
Wel maakt Renske zich een beetje zorgen om de immense hoeveelheid beesten in de bomen. Het zijn vliegende honden (Flying Foxes).
Overdag hangen ze massaal in de bomen en net, tegen zonsondergang, waren we getuige van een 'kleine' verplaatsing.
Het is hier ontzettend warm. 35 graden en verwachting voor het weekend is ruim 40! Afdrogen na het douchen is hier redelijk overdreven vanwege de vochtigheid.
De eerste fles zonnebrand is al op, maar natuurlijk hebben we al nieuwe gekocht.
In Brisbane wordt een nieuw record verwacht van 2 dagen achter elkaar 50(!!!) graden. Maar daar zijn we nog lang niet.
We hebben ook gelijk een tour geboekt naar Daintree en Cape Tribulation, het regenwoud en het strand 'where the rainforest meets the reef'.
We worden vrijdag om 6.55 opgehaald. Vanaf 6.30 kunnen we ontbijten, dus die wekker kan gezet worden!
We zijn braaf om 6.00 wakker. We hebben de hele nacht kunnen genieten van locals (aboriginals) op het pleintje. Schreeuwen, zingen maar ondanks dat toch nog prima geslapen. Ook tijdens ons ontbijt zijn ze nog wakker en wordt er 'gezongen'.
Op naar Daintree en Cape Tribulation. We rijden langs Trinity Beach, Kewarra Beach, Clifton Beach en Palm Cove. De noordelijke stranden van Cairns.
Onze gids vertelt dat Palm Cove 2 weken geleden een aantal dagen gesloten is geweest. Er was een 4m lange croc gesignaleerd met een vriendinnetje van 3,5m. Het schijnt de tijd van het jaar te zijn; Renske besluit niet meer te hoeven zwemmen.
Ook het kwallenseizoen is van start gegaan.
Bij het Great Barrier Reef hoeven we ons geen zorgen te maken over crocs. Ze verlaten de rivieren en gaan de stranden af op zoek naar een vriendje of vriendinnetje. Als we naar het strand gaan, blijven we dus uit het water. Hmm, lastig met die warmte. Ons hotel heeft een zwembad, dus daar zouden we ook in kunnen plonsen.
Eerste stop is een wildlife habitat. Close encounter met roo's, koala's, cassawarries en crocs! De kangaroos zijn ontzettend tam en zonder nadenken steekt Hinke haar handen uit. Ze snuffelen wat, laten zich aaien maar we hebben geen eten, dus hoppen ze verder naar de volgende. De koala's liggen te slapen (natuurlijk, ze slapen 20 uur per dag en die andere 4 uur eten of paren ze. Onze gids is jaloers. Hij heeft een tweeling van anderhalf).
Volgende stop is Mossman Gorge. De uitloop van Mossman River midden in het regenwoud, prachtig! Allerlei rotsformaties. Renske durft het water niet in, terwijl er zelfs mensen gaan zwemmen. Hinke gaat tot haar knieën om op een rots te kunnen staan (vanaf daar zal de foto wel mooier zijn).
Het is 10.00 uur en nu al erg warm. Luchtvochtigheid van 85%. Maar we klagen niet. Morgen voorspellen ze 95% luchtvochtigheid (!).
Langs de suikerrietvelden rijden we verder naar Daintree en 'Cape Trib'. Deze velden schijnen vol te zitten met muizen en ratten, opgejaagd door dodelijke slangen. Toch wonen de boeren zeer dichtbij hun velden?! De meeste huizen weliswaar op palen.
Na een donker tochtje door de bergen in het regenwoud, komen we uit bij de plek waar rainforest meets the Great Barrier Reef: Cape Tribulation!
Zo mooi. Hier wordt zwemmen ook afgeraden ivm aanwezigheid van kwallen, maar vooral krokodillen. Natuurlijk zijn er een aantal waaghalzen, maar wij zijn het niet. We genieten, even voetjes in het water (warm!!!!), maken wat foto's en moeten terug. We hebben veel tijd verloren tijdens de lunch. (Problemen met elektriciteit en de order voor onze groep is niet doorgekomen).
Na Cape Tribulation, gaan we een uurtje varen op de Daintree River. We hopen krokodillen te zien (dit keer vanaf veilige afstand).
Onze gids zoekt en zoekt, maar helaas. Het uitzicht is desalniettemin prachtig, overal mangroves, zandbanken die te voorschijn komen. Helaas is het tij toch nog altijd te hoog voor de crocs om te voorschijn te komen. Ook hier hangen er een aantal fruitbomen vol met Flying Foxes. Renske vindt ze maar vies en eng.
Wacht eens! Er schijnt iets ons aan te staren vanuit het water..... Het is een baby croc! Het is dan weliswaar een kleintje, we hebben er 1 gezien!
De gids is ook enigszins opgelucht en trots. "Ze zijn er echt, we zijn er vast al een paar gepasseerd onder water of onzichtbaar, ik had hoop dat hij nu hier zou zitten."
We zijn blij met een kleintje van ca. 2 jr. oud.
Het is inmiddels 16.15 en de terugreis wordt ingezet. We maken nog een kleine fotostop bij Rex Lookout. Vanaf hier hebben we een mooi uitzicht op 'crocodile island'. Een onbewoond eiland in de vorm van een krokodil.
De captain Cook Highway brengt ons uiteindelijk weer langs Palm Cove, Trinity en Kewarra beach.
De lucht begint ook te betrekken (koud hebben we het niet hoor!).
In de regentijd (dec-april) valt hier 4-6 m water! Wij zitten in het begin van de regentijd. In maart en april regent het hier non-stop, dag en nacht. Niets voor ons....
Eenmaal terug bij ons hotel, zien we nog een schimp van de (regen)wolken.
Douchen combineren we tegenwoordig met wassen. Er zit geen stop in de wasbak en je moet wat. Dus zo'n beetje met kleren aan douchen, min of meer vergelijkbaar met vandaag. Alleen stond de douche niet aan......het zweet gutste van ons lijf. Maar..... We klagen niet, hihi.
De was hangt, we gaan eten. We zijn laat en er is niet veel meer open?
We vinden nog iets om te eten, tussen de 'echte' backpackers. Omdat we vanmiddag al barramundi (vis) hebben gegeten, hebben we nu genoeg aan een salade.
Gek op kaas als ze is, schuift Hinke alle feta van haar 'reef & beef' salade (soort surf & turf > vlees met vis) op bord van Renske. Op elke salade zit feta, waarom begrijpen we niet, maar Hinke dacht er omheen te kunnen eten.
Bijna overal moet je drank en eten zelf binnen bestellen. Of je krijgt een nummer en ze komen je eten brengen of je krijgt een apparaat op tafel wat begint te trillen zodra je eten klaar is.
Eenmaal in Cairns, herinnert Hinke zich een tent waar ze toen gegeten heeft, drankjes gedaan heeft en jaja op de tafel heeft gedanst. Ze weet alleen de naam nog, The Woolshed (maar waar deze zit?). Ook de gids heeft het over deze vreetschuur en later blijkt ook dat de lonely planet dit etablissement vernoemt.
We lopen naar huis en wat komen we tegen en zit nog geen 1 minuut bij ons vandaan?? The Woolshed!
We maken foto's, maar laten de 'scheerschuur' voor nu gaan. Wellicht morgen.
Hinke herkent wel wat in Cairns, maar is zoekende. Richtingsgevoel is al niet haar sterkste punt (hebben we gemerkt in haar oude buurtje) plus er is zo veel bijgekomen en veranderd hier!
We zijn meerdere keren langs het hostel gereden waar ze vorige keer heeft geslapen (Castaways); ze herkent het pas de 2e of zelfs 3e keer. Maar dat ze de naam überhaupt nog weet, verbaast Renske.
(In Sydney ging het verder trouwens prima hoor en voelt het als thuiskomen voor Hinke).
Kleurtje krijgen gaat heeeeel gestaag, maar zelf noemen we het maar verantwoord, geduldig (....) als we zijn. We worden nog niet als Engelsen gezien, dus het zal wel mee vallen.
We zien nu overigens wel dat wij in de boom tegenover 'ons' balkon ook Flying Foxes hebben. Ze zijn actief en af en toe lijkt Batman bij ons binnen te vliegen, maar natuurlijk valt het mee. Misschien schrikt de was ze af, haha. Renske vindt ze al minder eng.
Op naar morgen, auto halen! Wat zouden we krijgen....
We staan op de reservering voor een Hyundai i30.......
De locals zijn rustig gebleven vannacht. Na een prima nacht, ontbijten we op het balkon. Wat een drukte hier.....
We gaan de auto halen. Geen Hyundai i30, maar een witte Toyota Corolla ascent. Prima! Toyota Corolla kennen we nog wel uit Zuid-Afrika.
We doen 'wat' boodschappen (lees: genoeg om de achterbak mee te vullen en de komende dagen geen vocht, in welke vorm dan ook, te hoeven kopen. Daarna zetten we koers richting Port Douglas, ten noorden van Cairns. Uurtje rijden langs de kust en door de bergen. Het is een mooi uurtje.
Even koffie in het haventje. Wat een dorp dit. Hier zit duidelijk genoeg geld.
We rijden weer terug in zuidelijke richting voor de lunch op een van de noordelijke stranden van Cairns. Het wordt Clifton Beach. Op een paar krabbetjes en 3 vogels na zijn we de enigen. We strijken neer bij wat palmbomen, wel kijken we eerst of er geen crocs verstopt zitten!
Zelfs in het zwemgedeelte (speciaal afgezet tegen crocs) mag er niet gezwommen worden. Dit keer vanwege kwallen. We luisteren braaf en doen het niet, al zien we nergens kwallen en kunnen we wel een verfrissing gebruiken.
Een vrouw komt langs met een papiertje en vraagt of we haar hond hebben gezien...... Het zal toch niet? Of wel?
Er is ons gisteren verteld dat er ook karkassen van koeien zijn teruggevonden, dan is zo'n kleine poedel slechts een amuse voor een croc. We hebben (letterlijk) geen hond gezien en wensen haar succes.

Na wat gerelaxed te hebben, stappen we weer de auto in. Oef, warm! De kraan staat weer open en vlug gaat de airco op vriesstand.
We gaan naar Trinity Beach voor een koud biertje. Hinke zoekt eerst haar oude plekje op. Gevonden! Een mooi stukje uitgestorven strand met aan het einde bomen en rotsen. Klinkt op deze manier lang niet zo mooi als het is, maar mooi is het.
We drinken 1 koud biertje, in de aanbieding nog wel (jee!).
We draaien cpt. Cook Highway weer op en gaan terug naar Cairns. We komen langs de Flying Doctors, ah wat een jeugdsentiment.
Morgen verlaten we Cairns en begint onze 'roadtrip'.
Airlie Beach (Whitsundays) zullen we langer blijven dan 1 nacht (zeilen, reef, duiken/snorkelen en omgeven door national parks). Airlie Beach is 11 uur rijden vanaf hier en dat doen we dus niet. Bovendien is er tussen nog genoeg te zien.
Het wordt of Mission Beach of Ingham of Townsville. Die laatste is 6 uur rijden.
We hebben nog niet besloten.
Liefs van ons