Roadtrip to Rockhampton

Donderdag 9 januari
Om 8.30 checken we uit, nemen afscheid van Marylin en bedanken haar voor de goede zorgen. Ze wenst ons heel veel plezier, een goede reis en verzoekt ons om voorzichtig te doen. 'Be sure you have enough fuel and water girls'. Be safe love'.
Het is echt een moederfiguur en we zijn of sweetheart of love of darling.
8.45 beginnen we aan onze 6 a 7 uur durende reis.....
Het is al 29 graden als we vertrekken, met een zonnetje. Wel komen er al de nodige wolken binnen drijven.
Na een redelijk bewoond stukje Oz, komen we om 11.00 uur aan in Mackay.
Even koffie halen en Hewy te drinken geven want dat kan straks niet meer.
Nog 1 dorp, Sarina, dan 330 km niets.....
Het is inmiddels compleet bewolkt en grijs. Een kwartier na onze stop barst het los. Het komt met bakken uit de lucht. De ruitenwissers kunnen het niet aan en het zicht is zeeeeer beperkt. Water blijft op de weg liggen (zoals ze ook al waarschuwen) en of we willen of niet, aquaplanning.
Hewy heeft het moeilijk en Renske ook.
We zien ook nog niet of er weer licht na de duisternis komt. Even doorbijten.
Na een klein half uur lijkt het minder te worden.
Het blijft wel bewolkt en grijs.
Het landschap is afwisselend. Van dichtbebost tot uitzichtloze vlaktes. Ook al is het grijs, het is adembenemend mooi. We kunnen ons voorstellen dat dit met ander weer nog veel en veel mooier is, dat je dan nog verder kan kijken.
Af en toe wordt het landschap onderbroken door een dorp (lees: straat met postkantoortje, camping/motel en als het meezit 1 benzinepomp).
Het is wel een belevenis om in zo'n verlaten stuk land te rijden. Men is zich bewust dat het een moeilijk stuk is om te rijden, we komen regelmatig plekken tegen waar je kan stoppen en rusten.
Langs de kant van de weg staan ook voortdurend borden met teksten als:
* don't sleep and drive
* rest or R.I.P.
* survive this drive
* tired drivers die
* rest and refresh
Na 2,5 uur rijden, stoppen we dan ook bij een rustplek (uitsparing in de 1) bij een weiland. Wisselen, sanitaire stop bij de bomen (uitkijken voor slangen!!), 'lunchen' uit onze koeltas in de kofferbak.
De koeien kijken ons raar aan en bij een van de koeien komt iets te voorschijn, waardoor we toch denken dat het een stier is.....
Koeien hebben hier 3 kleuren: zwart, wit of bruin. Combinaties niet mogelijk. Die witte zijn van een afstand net schapen.
We worden dit keer ook gewaarschuwd voor koala's!
Terwijl Renske rijdt, doet Hinke aan 'roo spotting'. De vele lijken/karkassen op en langs de weg, bewijzen dat er wel degelijk kangaroos zitten.
Na het bord van de koala's, krijgt ze er een taak bij. Zonder resultaat overigens.
Er verschijnen nu ook borden als 'trivia helps to keep you awake'. Nog geen 10 minuten later verschijnt de eerste vraag langs de kant van de weg: what is the highest mountain in Queensland?
We weten het niet (dachten wel ooit een bord te zijn tegengekomen met deze informatie maar we komen er niet op).
We rijden verder (we mogen inmiddels wel 110 k/u rijden!) en vragen ons af of het antwoord dan ook nog komt......
Ja hoor: Bartle Frere.
Ok, op naar de volgende vraag! Ze hebben gelijk, dit is leuk.
Die 2e vraag blijft uit en we cruisen maar verder zonder vragen.
We kunnen ons voorstellen dat dit een vermoeiend stuk is. Het is redelijk intens.
Nog ruim een uur naar 'Rocky'.
We komen aan in Rockhampton, twijfelen of we doorrijden. Het is tegen 15.00 uur. Volgende stad is Gladstone, zo'n 170 km wat nog zeker 2 uur betekent (in Nederland zou dit in een kleine 2 uur te doen zijn, maar hier zijn er zoveel stukken met 80 km en zelfs 60. Flitsen en controle zijn ze gek op hier, dus we proberen ons netjes aan de regels te houden).
We besluiten te stoppen. Als we doorrijden, wordt het ook al donkerder en dan moeten we nog zoeken naar een slaapplek. Met deze kleine 500 km nemen we genoegen voor vandaag. Morgen zal ons iets soortgelijks wachten.
We zoeken naar het centrum van Rockhampton, we rijden en rijden (nog altijd op Bruce Highway, no 1).
Wat een troosteloos en deprimerende stad. Kan door het weer komen, maar zelfs met een blauwe lucht en zon, kunnen we ons niet voorstellen dat het hier gezellig is.
Alles heeft een keerzijde, in Queensland heet die Rockhampton.
Alleen maar trucks, garages, McDonald's of KFC en de snelweg naar Sydney.
De straten zijn druk, de huizen zijn lelijk (verf hebben ze nog niet van gehoord en alles met een golfplaten dak).
We verblijven een nacht bij Archer Park Motel (park zal wel op parkeren slaan).
Hier krijgen we als nieuwe Golden Chain members 10% korting.
We vragen ons af wat het zelfmoordpercentage hier is of het aantal alcoholisten.
Wij gaan na een rondje lopen in de motregen in ieder geval wel aan de drank, maar die bottleshop is nog niet zo snel gevonden.
Na een week korte broek/rokje hebben we een lange broek aangetrokken en iets met ietwat langere mouwen. Het is 26 graden en dat is koud, hihi.
Gezellig op de stoep met onze voeten op de auto, drinken we een biertje. We maken er maar het beste van.
Melig word je er wel van. Morgen in ieder geval met gierende banden naar Hervey Bay!
We kunnen hier niet zelf koken (ja, voor $20 extra), dus besluiten om in deze 'beeftown' steak te willen eten.
Wordt nog een lastige opgave, zijn we bang. Het restaurant wat we hebben gezien serveert beef als hoofdgerecht voor zo'n $40 (tja, dan kan die koers nog zo gunstig staan; die beesten komen hiervandaan!)
Er zit ook een restaurant bij het hotel, maar 'de man' wist nog niet of hij z'n chef wel laat komen aangezien wij de enige gasten zijn en hij niet veel meer verwacht.
We hebben een restaurant aan de overkant van de straat gespot. Ultimo's, het hoort bij een Best Western maar het restaurant is toegankelijk voor iedereen. Ze weten er hier echt iets gezelligs van te maken, oa dmv tl verlichting. We gaan toch en besluiten totaal tegen dresscode in te overdressed te gaan, haha.
Hakken aan en gaan.
We bestellen flesje wijn en steak (daar waren we naar op zoek).
Het vlees is echt supermals! Heerlijk!!!!
Na het eten worden we aangesproken door locals. Superaardig en we vertellen weer ons verhaal, stellen vragen en krijgen een Bundaberg rum. Lokale rum en erg lekker! (Helaas zit er al cola doorheen).
Mensen waar we mee praten, wonen 80 km verder en naast het werken op een farm, werken sommigen dus ook nog in de kroeg 'even' verderop.
Uiteindelijk gezellige avond met locals die we niet hadden verwacht, haha.
Weer een ervaring rijker.
Liefs van ons